آموزش مسائل جنسی به زن وشوهرها(قسمت اول)

حتی فکر کردن به عمل جنسی می‌تواند احساسات ما را به هیجان آورد؛ عملی که به زوج‌های جوان محدود نمی‌شود و همه‌ی زوج‌ها در هر سنی که باشند می‌توانند از خوشی‌های آن بهره‌مند شوند. ورزش که بخش مهمی از یک زندگی جنسی موفق است، می‌تواند میل جنسی را تقویت کند، بر لذت عمل جنسی بیافزاید و بهره‌مندی ما را از خوشی‌های آن بیشتر کند. بنابراین، برای ورزش منظم وقت بگذارید تا لذت ببرید.

عمل جنسی مطلوب به سلامت ما کمک می کند

هر چند برای عمل جنسی مطلوب تعریف‌های گوناگونی وجود دارد، اما شاید بتوان آن را این گونه تعریف کرد: رفتار صمیمانه‌ای که سلامت و خوشی انسان را بهبود می‌بخشد. لذت بردن از یک رابطه‌ی صمیمانه باعث آزاد شدن مواد شیمیایی خاصی در بدن می‌شود که از ما در برابر بیماری‌ها محافظت می‌کنند. پژوهشگران معتقدند عمل جنسی مطلوب درد مفاصل و ماهیچه‌ها را تسکین می‌دهد و باعث افزایش طول عمر می‌شود.
با این همه، ما برای عمل جنسی مطلوب، زمان و انرژی لازم را صرف نمی‌کنیم. بر اساس پژوهش گسترده‌ای که در امریکا انجام شده است، بیش از یک سوم زوج‌های امریکایی به کاهش میل جنسی دچارند. پس از یک روز کاری پر تنش، فراموش کردن جشن اوج سرخوشی انسان، بسیار ساده است! با وجود این، راه‌هایی وجود دارد که صرف نظر از سن یا مشغله‌ی کاری، باعث پایداری و قوت این رابطه‌ی صمیمانه می‌شوند و آن را بخش همیشگی برنامه زندگیمان می‌سازد.

انرژی لازم را برای عمل جنسی مطلوب فراهم سازید

فعالیت فیزیکی(ورزش) مطمئن‌ترین راه برای تقویت میل جنسی و افزایش فعالیت جنسی است. ورزش هوازی مانند داروی قوی باعث افزایش هورمون‌ها، فرونشاندن تنش‌ها، کاهش چربی و جوان شدن بدن، تقویت احساس شادابی، پرتوانی و سر زندگی، تقویت اعتماد به نفس و بهبود سلامتی مطلوب می‌شود. ورزش منظم باعث افزایش جریان خون به آلت جنسی نیز می‌شود و از این راه مرد و زن را برای عمل جنسی آماده می‌سازد.
بر پایه‌ی پژوهشی که در کالیفرنیا انجام شد، مردان میانسال کم تحرکی که سه بار در هفته فقط یک ساعت ورزش می‌کردند، از بهبود عملکرد جنسی، افزایش دفعات عمل جنسی و ارگاسم(اوج تحریک جنسی) و احساس رضایت بیشتری خبر دادند. در مطالعه دیگری مشخص شد زنان میانسالی که ورزش می‌کردند، نسبت به همسالان کم تحرک خود به دفعات بیشتری(۷ بار در ماه) عمل جنسی داشتند و از آن لذت بیشتری می‌بردند.
چون عمل جنسی به دیر پایی نیاز دارد، بهبود سلامت قلب و عروق با فعالیت هوازی مانند پیاده روی، دویدن، دوچرخه سواری یا شنا کردن(سه بار در هفته دست کم ۳۰ دقیقه) به زوج‌ها کمک می‌کند آن را به دفعات بیشتر و به مدت طولانی‌تری انجام دهند. دراز و نشست یا بنشین و پاشو نیز سودمند است. این جنبش‌ها باعث تقویت ماهیچه‌های شانه‌ها، سینه، شکم و همه‌ی بخش‌هایی می‌شوند که در عمل جنسی به کار گرفته می‌شوند. قوی نگه داشتن این ماهیچه ها باعث تقویت بنیه و قدرت جنسی می‌شود، به عمل جنسی تداوم می‌بخشد و آن را لذت بخش‌تر می کند.

خود را برای عمل جنسی گرم کنید

ماهیچه‌های درگیر در فعالیت جنسی برخلاف ماهیچه‌های بازوها و پاها طی روز به ندرت فعال هستند. با وجود این، زوج‌ها با تقویت این ماهیچه ها می‌توانند از عمل جنسی لذت بیشتری ببرند. ورزش کیگل( Kegel ) ماهیچه‌های مهبل را تقویت می‌کند و از این راه به زن کمک می‌کند فرمان این ماهیچه‌ها را به دست گیرد. در نتیجه، مهبل طی عمل جنسی به دور آلت مردانه حلقه می‌زند و زن آسان‌تر به اوج تحریک جنسی می‌رسد. هم‌چنین، مردان با کمک این ورزش می‌توانند فرمان ماهیچه‌هایی را که برای توقف جریان ادرار استفاده می‌شوند(ماهیچه‌های Pubococcygeal ) به دست گیرند و با منقبض کردن آن‌ها پیش از اوج تحریک جنسی تخلیه منی را به تاخیر اندازند.
ورزش کیگل که دکتر آرنولد کیگل آن را برای تقویت ماهیچه‌های لگن پیشنهاد کرده، چنین است: ماهیچه‌هایی را که برای توقف جریان ادرار استفاده می‌شوند، مانند زمانی که جلوی ادرار را می‌گیرید، منقبض کنید و هر بار دو تا سه ثانیه به حالت منقبض نگه دارید. هر بار که ماهیچه‌ها را منقبض می‌کنید، نفس عمیقی بکشید و آن‌ها را بین هر انقباض به طور کامل از حالت منقبض درآورید.
این ورزش را در هر زمان و در هر جایی می‌توان انجام داد؛ هنگامی که مشغول خوردن صبحانه‌اید، مجله می‌خوانید، تلویزیون نگاه می‌کنید یا به رادیو گوش می‌دهید. با ده تا بیست بار آغاز کنید و کم‌کم آن را به دست کم صد تا دویست بار در روز برسانید. اگر این ورزش را هر روز انجام دهید، پس از یک ماه به نتایج مطلوبی دست پیدا می‌کنید. 

زنان و نیازهای جنسی

زنان و نیازهای جنسی

صحبت کردن از مسائل جنسی بویژه مسائل جنسی زنان، حقوق جسمی، روحی و قانونی ایشان در این مورد ، بهداشت روانی و جسمی و... تا چندی پیش ،  نه فقط جزء خط قرمزهای رسانه ای که حتی جزء خط قرمزها در آموزش های رسمی و غیر رسمی و حتی مکالمات جدی در جامعه ما بوده است.

تنها جایی که ما سراغی از این موضوع می دیدیم و می شنیدیم در گفتگوهای غیر رسمی  وغیر جدی بود که یا در قالب لطیفه دهان به دهان می چرخید و طبیعتا نمی شد از آن انتظار آگاهی دهی یا آموزش داشت و یا در شکل مشاوره های بسیار خصوصی بود که باز جنبه اطلاع رسانی عمومی پیدا نمی کرد و دایره بسیار بسته ای را شامل می شد.

در حال حاضر در مقایسه با گذشته، زنان، در حیطه مسائل جنسی، دارای آزادی بیشتر و درک بهتری از حقوقشان هستند. اما باز هم در این زمینه در رده های سنی مختلف، دانش و آگاهی کافی وجود ندارد، زیرا منابعی بر مبنای تحقیقات واقعی در دسترس نیست که به زنان کمک کند تا بدانند چگونه ارتباطات جنسی و جسم و روحشان را سالم و شاد نگه دارند.

اطلاعات مربوط به مسائل جنسی کم نیست اما اطلاعات جنسی در رابطه با زنان کم است. که باید یکسری اطلاعات علمی به روز، برای زنان تهیه شود که به حذف باورهای موهوم جنسی، شناخت نقش بازدارنده های جنسی، مهار تصویر ذهنی جسم از ریخت افتاده وکنار آمدن با مشکلات خاص بدنشان کمک کند.

اما زنان چگونه آگاهی جنسی مربوط به زندگیشان را به دست بیاورند؟

در ادامه سه گام اصلی را به آنها پیشنهاد می کنیم :

گام اول:

نسبت به پیشینه فعالیت جنسی خود شناخت پیدا کنید. یعنی رشد جنسی تان را از اوایل کودکی مرور کنید. همچنین شرح حال فعالیت جنسی تان ، شامل چیزی که از خود ارضائی و اولین ارتباط جنسی تان کشف کرده اید، پیامهای فرهنگی که در رابطه با مسائل جنسی دریافت کرده و انتقال داده اید را نیز بررسی کنید.

گام دوم:

بدنتان را بشناسید. پژوهشها مرتبا نشان می دهند که زنها در مورد بدن و رفتارها و تمایلات جنسی شان شناخت کمی دارند. زنها وقتی راجع به هورمونها و عملکرد جنسی خود بیشتر بدانند و نسبت به بدن خود بیشتر آشنا شوند به هویت جنسی و اعتماد به نفس جنسی دست می یابند.

گام سوم:

با بدنتان در صلح باشید. پیامهای فرهنگی در مورد اهمیت جوانی، خوش اندامی، لاغری یا روشنی پوست می تواند مانع احساس جذابیت جنسی و ابراز علایق جنسی زن شود. فائق آمدن بر این پیامها بر کسب هویت جنسی سالم تاثیر دارد، اما کار راحتی نیست.

در این مطلب سعی کرده ایم  چگونگی آرام سازی جسم و آشتی با آن را  بررسی کنیم :

تمرینات آرام سازی می تواند به رفع اضطرابی که مانع موفقیت در ارتباط جنسی می شود و همچنین رفع خستگی و تنش کمک کند. این تمرینان شامل نفس عمیق، آرامش ذهنی، و تمرینهایی برای رها کردن انقباضات عضلانی بدنتان است.

1- در ابتدا برای رفع خستگی یک حمام گرم طولانی بروید. سپس اطمینان حاصل کنید که اضطراب و نگرانی خاصی ندارید و اتاق نیز گرم و راحت است.

2- بر روی یک سطح هموار به پشت دراز بکشید، سعی کنید ذهنتان را پاک کنید. در حالیکه با پاشنه پا روی زمین فشار می آورید، باسنتان را از سطح زمین جدا کرده و تا 10 بشمارید. در حین این کار از احساس تماس با زمین از طریق پاشنه پا لذت ببرید.

3- بعد از 10 شماره فشار به زمین را متوقف کرده و به حالت اول برگردید، به پشت دراز بکشید، سعی کنید همان احساس خوب اتصال به زمین را حفظ کنید. سپس به تنفستان توجه کرده، ریتم آهسته تنفس به صورت دم از طریق بینی و بازدم از دهان را یاد بگیرید.

4- در آغاز احتمالا نفستان سطحی و از قفسه سینه است. سعی کنید نفستان را به گونه ای هدایت کنید که تحت کنترل دیافراگم قرار گیرد. به محض اینکه ریتم آرامی پیدا کردید توجه را به تمرکز فکر برگردانید.

5- چشمها را بسته، سعی کنید روی چیزی تمرکز کنید. مثلا روی نقطه کوچک نورانی خیالی به اندازه یک سر سوزن در تاریکی. اجازه دهید بدنتان در بهترین حالتی که می تواند آسوده باشد، آرام بگیرد. سپس ذهنتان را از افکار مزاحم پاک کنید(این کار بعد از چند جلسه که برنامه آرام سازی برایتان عادی می شود، آسانتر خواهد شد.)

6- اگر به دست و پایتان توجه کنید خواهید دید که احتمالا همچنان منقبض باقی مانده اند. برای رهایی از این حالت، انقباضات عمدی را در عضلاتتان آغاز کنید. ابتدا ساق پای چپ را منقبض کنید و تا 5 بشمارید، سپس رهایش کنید. این کار یعنی منقبض و سپس شل کردن را در مورد ران پای چپ تکرار کنید. پس از آن ساق و ران پای راست و بعد باسن - ابتدا یک طرف، سپس طرف دیگر، بعد هر دو طرف با هم – همین عمل را در مورد شکم، سرشانه، دست چپ، بازوی چپ، دست راست، بازوی راست انجام دهید و در آخر، عضلات صورت را کاملا جمع کنید و تا 5 شمرده و سپس رها کنید. در طول تمام این انقباضات و همچنین در حین رها کردن عضلات، شمارش تا 5 فراموش نشود.

7- عضلات بدن را کاملا شل کرده و رها کنید، 5 تا 10 دقیقه وقت بگذارید تا بدنتان به حالت آرامش بازگردد.

8- بعد از انجام تمرینات به ماساژ خود بپردازید. به آرامی دستتان را در تمام سطح بدن حرکت دهید، شکم، پستان ها، صورت، دست ها و پاها. احساس شرم نکنید. این عمل، بازشناسی اندامتان و پذیرش آنهاست و عشق ورزیدن به آنچه هستید.

سوال های آقایان درباره تستوسترون

تستوسترون، قوی‌ترین آندروژن یا هورمون مردانه در بدن است. این نام کاملا متناسب است، زیرا آندروژن‌ها مسوول حجیم شدن عضلات، ‌استحکام استخوان‌ها، کلفت‌شدن صدا و الگوی رشد مویی هستند که مشخصه مردان است.

این هورمون‌ باعث تشدید تولید گلبول‌های قرمز خون نیز می‌شود.تستوسترون رشد دستگاه تناسلی را حین بلوغ تحریک می‌کند و مسوول تولید اسپرم در طول دوران زندگی است.به علاوه این هورمون اثری عمده – هر چند کاملا شناخته‌ نشده- بر رفتار مردان دارد.

تستوسترون در احساس انرژی (و پرخاشگری) دخیل است. ‌برای داشتن میل جنسی ضروری است و در ایجاد نعوظ طبیعی و کارکرد جنسی نقش دارد.
پس از اینکه تستوسترون در بدن به هورمون دی‌هیدروتستوسترون تبدیل می‌شود، رشد سلول‌های غده پروستات را تحریک می‌کند و باعث تحلیل رفتن فولیکول‌های مو در مردانی می‌شود که به صورت ژنتیکی مستعد طاسی مردانه هستند.

تستوسترون جلوی سالمندی را می گیرد؟
با افزایش سن مردان، تغییراتی در بدن آنها رخ می‌دهد. کلسیم بدن کاهش می‌یابد، توده عضلانی تحلیل می‌رود و چربی بدن افزایش پیدا می‌کند. تعداد سلول‌های قرمز خون نیز پایین می‌آید.

یک مرد معمولی با افزایش سن انرژی‌اش کمتر می‌شود و فعالیت جنسی‌اش کاهش می‌یابد و این وقایع هنگامی رخ می‌دهد که میزان تستوسترون در حال کاهش است.
میزان تستوسترون کل در هر سال پس از 40 سالگی یک درصد کاهش می‌‌یابد، اما تستوسترون قابل‌دسترس از لحاظ زیستی یعنی شکلی از تستوسترون که تاثیرات هورمون را ایجاد می‌کند، حدود 2 درصد در سال افت می‌کند.

با کنار هم گذاشتن این دو پدیده، یعنی کاهش میزان تستوسترون و کاهش توانایی‌های مردان، کاملا قابل‌درک است که چرا درمان با تستوسترون تا این حد جذابیت دارد.

البته باید بدانید که با وجود کاهش تدریجی و آهسته میزان این هورمون با افزایش سن، در اغلب مردان میزان تستوسترون در طول زندگی در دامنه طبیعی باقی می‌ماند. به علاوه گرچه میزان تستوسترون با افزایش سن مردان کاهش پیدا می‌کند، ولی ثابت نشده که افت میزان این هورمون در مردان اثرات نامطلوب سالمندی ایجاد ‌کند، ‌یا درمان با تستوسترون این تغییرات را رفع خواهد کرد.

در نهایت و مهم‌تر از همه اینکه بسیاری از پزشکان نگران هستند که درمان با تستوسترون ممکن است بی‌خطر نباشد.بی‌خطر بودن درمان با تستوسترون در مردان در سنین بالا موضوعی مورد اختلاف است. احتمال تاثیر درمان با تستوسترون در بیماری‌های پروستات، چه بزرگی خوش‌خیم پروستات و چه سرطان پروستات، هنوز تایید نشده است.

سایر عوارض جانبی درمان با تستوسترون شامل پلی‌سیتمی (افزایش بیش از حد تعداد گلبول‌های قرمز خون)، قطع تنفس حین خواب (که می‌تواند باعث افزایش خطر ابتلا به فشارخون بالا، ‌حمله قلبی و سکته مغزی شود)، ژنیکوماستی (بزرگ شدن خوش‌خیم پستان در مردان)، آکنه و بیماری کبدی است.

علائم کمبود تستوسترون چیست؟
1) علائم به شدت بیانگر کمبود تستوسترون:
-کاهش میل و فعالیت جنسی
-کاهش نعوظ‌های خودبه‌خودی
-کوچک شدن بیضه‌ها یا بیضه‌های بسیار کوچک
-کاهش موی صورت و بدن
-پوکی استخوان، شکستگی با ضربه خفیف، کاهش قد
-بزرگی یا حساسیت پستان
-گرگرفتگی و تعریق شبانه
-ناباروری

2)علائم کمتر مربوط:
-کاهش توده یا قدرت عضلانی
-کاهش انرژی، خستگی و خواب‌آلودگی
-افزایش چربی بدن
-افسردگی
-اختلال تمرکز و حافظه
-اختلال خواب یا افزایش خواب‌آلودگی
-کم‌خونی
-کاهش قدرت و کارکرد جسمی

چه کسانی باید تستوسترون مصرف کنند؟
درمان با تستوسترون برای مردانی که دچار کمبود تستوسترون (که میزان تستوسترون خون پایین‌تر از حد طبیعی است) یا «هیپوگنادیسم» هستند، تایید شده است.
علل هیپوگنادیسم شامل مختل شدن کار بیضه به علت خطاهای ژنتیکی، اوریون، ضربه شدید، اعتیاد به الکل و شیمی‌درمانی و پرتودرمانی برای سرطان است.

در موارد دیگر هیپوگنادیسم ممکن است در اثر مشکل در غده هیپوفیز در مغز باشد. از جمله علل دیگر، تومورها (تقریبا همیشه خوش‌خیم)، ضربه سر، جراحی مغز، داروهای گوناگون، برخی اختلالات وراثتی، سوء تغذیه شدید و بیماری‌های مزمن است.

تقریبا در همه آقایان مبتلا به هیپوگنادیسم، میزان تستوسترون کل در خون کمتر از 300 نانوگرم در دسی‌لیتر و میزان تستوسترون آزاد زیر 5 نانوگرم در دسی‌لیتر و میزان تستوسترون در دسترس از لحاظ زیستی زیر 150 نانوگرم در دسی‌لیتر است.

اما از آنجایی که میزان این هورمون در طول روز به شدت نوسان می‌کند، اندازه‌گیری تستوسترون خون باید در ساعت 7 و 10 صبح انجام شود تا نتایج حاصله بیشترین میزان دقت را داشته باشد.مردان مبتلا به هیپوگنادیسم باید درمان جایگزین با تستوسترون خارج از بدن را دریافت کنند.

موارد استثنا که نباید هورمون‌درمانی انجام شود، شامل مردان مبتلا به سرطان پروستات یا پستان، بالا بودن میزان آنتی‌ژن اختصاصی پروستات (PSA) که در خون اندازه‌گیری می‌شود، وجود گره‌ها یا توده‌هایی در پروستات یا بزرگی شدید پروستات، بالا بودن تعداد گلبول‌های قرمز خون و غلظت خون، قطع تنفس انسدادی حین خواب درمان‌نشده، یا نارسایی شدید قلبی است.

همچنین تحقیقات اخیر نشان می‌‌دهد که مردان سالمند و مردانی که دارای بیماری قلبی- عروقی هستند یا عوامل خطرساز عمده برای بیماری قلبی مانند فشار خون بالا را دارند، باید با کمال احتیاط تستوسترون را دریافت کنند.
با وجود مواردی که در بالا ذکر شد، درمان با تستوسترون تنها برای مردان مبتلا به «هیپوگنادیسم» تایید شده است.

اما بر اساس گزارش موسسه پزشکی آمریکا، در سال 2002 تعداد نسخه‌ها برای تجویز داروهای تستوسترونی 75/1 میلیون مورد و هزینه‌ای بالغ بر 400 میلیون دلار داشته و این ارقام در حال افزایش سریع است. اغلب این مردان تستوسترون را برای خواص ادعایی «ضدپیری» آن یا برای درمان اختلال نعوظ (که تاثیر تستوسترون در این مورد بسیار مورد تردید است) مصرف می‌کنند.

حتی اگر مشکلات احتمالی پروستات ناشی از مصرف تستوسترون را در نظر نگیریم، بررسی‌های اخیری که نشان‌دهنده اثر تستوسترون بر بیماری‌های قلبی بوده‌اند، ما را وادار می‌کند که این موضوع را جدی بگیریم.
بسیاری از کارشناسان معتقدند دریافت تستوسترون باید به مردانی محدود شود که دچار هیپوگنادیسم هستند یا آنهایی که حین انجام یک آزمایش بالینی، تستوسترون دریافت می‌کنند و به دقت تحت‌نظر هستند.

۱۰ دلیل عمده خونریزی واژینال پس از مقاربت

۱۰ دلیل عمده خونریزی واژینال پس از مقاربت
بعد از پایان یافتن ارتباط جنسی همچنان در رویای شیرین خود غوطه ور هستید که به حمام می روید و ناگهان متوجه می شوید که در حال خونریزی هستید. هیچ چیز نمی تواند زودتر از خونریزی واژینال شما را به واقعیت های زندگی باز گرداند. خونریزی پس از مقاربت به دلایل متعددی در خانم ها ایجاد می شود و نباید به راحتی از آن گذشت. در این مقاله شما را با 10 نمونه از مهمترین علل ایجاد خونریزی پس از نزدیکی آشنا می کنیم:

1- دیسپلازی سرویکس
دیسپلازی سرویکس تغییرات وابسته به مرحله ی قبل از سرطان در سلول های مخاطی رحم می باشد که طی آن بافت ها رشد نابهنجار پیدا می کنند. ریسک ابتلا به این اختلال معمولا به طرق زیر افزایش پیدا می کند: داشتن شرکای جنسی متعدد، تجربه رابطه جنسی پیش از سن 18 سالگی، زایمان قبل از 16 سالگی، ابتلای قبلی به یکی از بیماری های مقاربتی.

برای درمان اصولاً جراحی به منظور برداشتن توده ی مورد نظر پیشنهاد داده می شود.

2- کلامیدیا
نوعی عفونت باکتریایی است که عموماً از طریق فعالیت جنسی، برخورد منی آلوده با جریانهای روان کننده ی واژینال و یا خون انتقال پیدا می کند.

3- سوزاک
یک بیماری با درصد ابتلای بالا است که معمولاً از طریق تماس جنسی انتقال پیدا کرده و دلیل ایجاد آن نوع معینی از باکتریها می باشد. برای درمان آن داروهای متنوعی وجود دارند.

4- تورم رحم
التهاب و تورم به همراه عفونت رحم یا واژن. درمان بر حسب دلیل ایجاد بیماری صورت می پذیرد.

5- پولیپ سرویکس
به رشد بیش از حد مخاط رحم نسبت داده می شود که دارای حالتی نرم، و رنگی متمایل به قرمز یا بنفش می باشند. این نوع زائده های گوشتی در خارج از غشای مخاطی رحم و کانال رحم رشد پیدا می کنند. پلیپ های رحمی بسیار حساس بوده، همانطور که اشاره شد در خارج از رحم رشد می کنند و خیلی راحت و بدون درد برداشته می شوند.

6- تارچه زدگی(تریکومونا)
این نوع بیماری عبارت است از آلودگی به انگل هاى تک تارچه که به طور اخص سبب آماس مهبل در زنان می شوند. اختلال فوق از طریق برقراری ارتباط جنسی انتقال پیدا می کند و عامل ایجاد آن نوعی از سلول های تک یاخته ای (پروتوزوان) می باشند. باید توجه داشت که امکان انتقال بیماری در هنگام زایمان طبیعی از طریق مادر آلوده به نوزاد نیز وجود دارد. در موارد نادر هم دیده شده که بیماری از طریق آب داخل وان حمام، ادرار، توالت فرنگی، و استخرها نیز منتشر می شود.

7- عفونت قارچی واژینال
رشد بیش از حد قارچ های طبیعی که در منطقه ی واژن وجود دارند منجر به ایجاد عفونت قارچی می شود. از جمله سایر علائم می توان به خارش، سوزش، و ترشحات بی بو، سفید رنگ و پنیری شکل اشاره کرد.

8- اندومتریوز و ادنومی
اندومتری در لغت نامه ی پزشکی "درلند" چاپ 27 به این ترتیب تعریف شده است: تورم غشای داخلی رحم ( داخلی ترین پرده ی درونی زهدان) که در برخی موارد با فرورفتن لایه ی اندومتر به میومتر (بافت عضلانی رحم) همراه می شود. ادنومی هم به جایگزینی اندومتر رحم در جایی غیر از حفره ی رحمی اطلاق می شود. به این ترتیب که غشای اندومتروز به رحم یا سایر اندام ها مثل تخمدان چسبیده و سبب به وجود آمدن نابجاى بافت هاى درون زهدانی شود.

9- پولیپ رحمی
پولیپ های رحمی زمانی ایجاد می شوند که غشای داخلی رحم رشد نابهنجار پیدا می کند و سبب ایجاد برآمدگی در رحم می شوند. کمتر اتفاق می افتد که رشد این نوع پلیپ ها به مرحله خوش خیم و یا بد خیم برسد. همچنین خانم هایی که به این اختلال گرفتار می شوند به ندرت خونریزی غیر طبیعی رحم بین دو سیکل قاعدگی را تجربه می کنند.

سایر علائم عبارتند از: خونریزی پس از رابطه جنسی، لک دیدن، خونریزی بیش از حد در زمان قاعدگی، خونریزی پس از یائسگی، و خونریزی در حین هورمون درمانی. بهترین شیوه ی مداوا درمان هیستروسکوپیک است. با این شیوه کل حفره رحمی از طریق هیستروسکوپ قابل رویت می باشد و نسبت به شیوه درمانی دی - سی (کورتاژ تشخیصی درمانی) مزیت بیشتری دارد چراکه روش دوم با تراشیدن بافت رحم همراه است و این امکان وجود دارد که بسیاری از پلیپ ها جا گذاشته شوند.

10- غدد فیبروئید
غدد فیبروئیدی رحم جزء تومورهای خوش خیم محسوب می شوند و معمولاً متشکل از تکه های جامد با بافت های الیافی هستند. کمتر دیده شده که غدد فیبروئید به شکل تومورهای بدخیم درآیند. علائم این اختلال در خانم متفاوت است و برخی از خانم ها به هیچ وجه هیچ نشانه ای از آن را احساس نمی کنند. اگر بتوانند تا زمان یائسگی صبر کنند، به مرور زمان فیبرون ها به دلیل توقف ترشح استروژن، کوچکتر شده و کم کم به طور کلی از بین می روند.

خانم هایی که دارای فیبرون هستند باید دقت داشته باشند که هیچ گاه استروژن را در هیچ شکل و فرمی مصرف نکنند حتی به صورت قرص های ضد بارداری؛ چراکه استروژون سبب رشد نامتعارف غدد فیبروئید می شود. درمانهای متنوعی برای از بین بردن این غدد وجود دارد از میمکتومی (برداشتن عضله ی رحم) گرفته تا آمبولیزه کردن شریان های رحم (مسدود کردن شریان ها) و یا روش قدیمی هیسترکتومی که همراه با جراحی برای برداشتن همه یا بخشی از رحم می باشد.

تشخیص صحیح دلیل خونریزی پس از ارتباط جنسی نیاز به تخصص دارد. به همین دلیل هر زمان که متوجه بروز یک چنین مشکلی شدید، حتماً با پزشک متخصص تماس حاصل نمایید

نکات کاربردی در رابطه با مسائل جنسی همسران

نکات کاربردی و توصیه های عملی که در رابطه با مسائل جنسی همسران وجود دارد و بایستی رعایت گردد، به طور خلاصه و مختصر اشاره میکنیم.

1. به ارتباط جنسی نگاه مثبت داشته باشید؛

2. به ارتباط جنسی نگاه مقدس داشته باشید؛

3. نقش ارتباط جنسی را در استحکام خانواده باور کنید؛

4. آثار روان شناختی و معنوی ارتباط جنسی را، هرگز فراموش نکنید؛

5. یقین بدانید آمیزش جنسی موفق، سنگ زیربنای استحکام خانواده است؛

6. از ثواب آمیزش جنسی غفلت نداشته باشید؛

7. به برتری جنسی کمّی مردان، ایمان داشته باشید؛

8. به برتری جنسی کیفی زنان، باور داشته باشید؛

9. در آمیزش جنسی افراط نکنید (هفته ای دوبار) ؛

10. مواد غذایی مؤثر در تقویت قوای جنسی را، به خاطر داشته باشید؛

-----------------------------------------------

11. نظافت، مسواک و عطرزدن را، قبل از آمیزش فراموش نکنید؛

12. با شکم پر آمیزش نکنید؛

13. در حال ایستاده آمیزش نکنید؛

14. در حال عصبانیت و خشم آمیزش نکنید؛

15. در اتاقی کاملاً خلوت و مقداری تاریک آمیزش کنید؛

16. ترجیحاً شب ها آمیزش داشته باشید؛

17. در حضور کودکان مطلقاً آمیزش نداشته باشید؛

18. وضو و نام خدا را در آمیزش به خاطر داشته باشید؛

19. رو به قبله و پشت به قبله آمیزش نکنید؛

20. در موقع آمیزش، کاملاً عریان نشوید؛

-----------------------------------------------

21. در لحظة آمیزش، به آلت جنسی زن نگاه نکنید؛

22. از گفتگو کردن در زمان آمیزش اجتناب کنید؛

23. با فکر زنی دیگر با همسرتان آمیزش نکنید؛

24. از تفاوت عاطفی زن و مرد غافل نباشید؛

25. تفاوت های فردی را در نوع آمیزش، در نظر داشته باشید؛

26. مراکز حساس و تحریکی همسر خود را بشناسید؛

27. روش های اظهار علاقه را بیاموزید؛

28. از ملاعبه و معاشقه، کاملاً بهره ببرید؛

29. برای تحریک زن، بیشتر از ارتباط کلامی بهره ببرید؛

30. به ارگاسم و اوج لذت جنسی همدیگر واقف باشید؛

-----------------------------------------------

31. در آمیزش، صبر و حوصله داشته باشید؛

32. حریم اخلاقی یکدیگر را مراعات کنید؛

33. کم رویی را در آمیزش کنار بگذارید؛

34. به حساسیت های رفتاری و اخلاقی یکدیگر آگاه باشید؛

35. یقین بدانید زنان ارتباط عاطفی را بر ارتباط جنسی مقدم می دارند؛

36. از اظهار علاقه و محبت به همسر کاملاً بهره ببرید؛

37. معاشرت نیکو داشته باشید؛

38. کاملاً در اختیار شوهر باشید و همکاری کنید؛

39. بدون آمادگی روانی زن، آمیزش نکنید؛

40. بعد از ارگاسم، با عجله از همدیگر جدا نشوید؛

-----------------------------------------------

41. شوخی و بازی جنسی را در موقع هماغوشی جدی بگیرید؛

42. به نوازش جسمانی همسر التزام داشته باشید؛

43. در همة حالات به یاد خدا باشید؛

44. از آمیزش در دوران قاعدگی جداً خودداری کنید.

45. سرد مزاجی و انزال زودرس را جدی گرفته و درمان کنید.